Przez wilgotność rozumiemy zawartość wody w danym materiale. Wyraża się w procentach wagowych lub objętościowych.
Większość tworzyw charakteryzuje się małą wilgotnością, wyjątkiem są poliamidy i ABS. Zwiększona wilgotność powoduje "zanik technologiczny" materiału (zużycie surowca) podczas przetwórstwa i naraża producenta na straty.
Oznaczenie wilgotności jest przede wszystkim oznaczeniem kwalifikującym przy atestowaniu tłoczyw i wyrobów. Do oznaczenia wilgotności najczęściej stosuje się metodę wagową. Klasyczny pomiar polega na suszeniu zważonej próbki w określonej temperaturze do stałej masy i na obliczeniu wskaźnika wilgotności wg wzoru
W = (m1 - m2) / m2 *100%
Gdzie: m1-masa próbki wilgotnej; m2- masa próbki wysuszonej
W poniższej tabeli przedstawiono wartości pochłaniania wilgoci przez różne tworzywa polimerowe:
|
|
tworzywo |
|||||
|
|
ABS |
PMMA |
PBT |
PC |
PA 6 |
PA 66 |
|
zawartość wilgoci (23 C, ww. = 50%) [%] |
1,5 |
0,8 |
0,2 |
0,2 |
3,0 |
2,8 |
|
temp. wtrysku [C] |
250 |
250 |
260 |
300 |
270 |
300 |
|
wilgotność dopuszczalna [%] |
0,2 |
0,8 |
0,5 |
0,2 |
0,15 |
0,15 |
Chłonność wilgoci jest ważnym czynnikiem szczególnie wtedy, gdy istotne są parametry:
Tworzywa o bardzo małej chłonności wilgoci wykazują zdecydowanie lepszą stabilność wymiarową podczas pracy.
