Zgrzewaniem nazywamy proces łączenia tworzyw sztucznych poprzez ich docisk z podgrzaniem do stanu plastycznego miejsca styku łączonych elementów, bez dodawania spoiwa. Na skutek wywierania nacisku zachodzi wzajemne przeplatanie się łańcuchów polimeru w wyniku ich częściowego przenikania z łączonych elementów. Splątane segmenty makrocząsteczek tworzą, po ochłodzeniu (pod naciskiem), trwałe połączenie.
Proces zgrzewania jest determinowany przede wszystkim przez:
- temperaturę (do jakiej nagrzewa się tworzywo łączone)
- docisk wywierany na łączone części
- czas zgrzewania
- czas i warunki chłodzenia złącza
W zależności od miejsca doprowadzenia lub powstawania ciepła w procesie zgrzewania rozróżnia się następujące metody zgrzewania:
- zgrzewanie, w którym ciepło doprowadza się do zewnętrznej strony elementów łączonych (zgrzewanie za pomocą nagrzanego drutu, taśmy, listwy - zgrzewanie impulsowe)
- zgrzewanie, w którym ciepło doprowadza się do wewnętrznej strony elementów łączonych (zgrzewanie przy użyciu nagrzanego klina lub płyty)
- zgrzewanie, w którym ciepło jest wytwarzane w warstwach wierzchnich tworzyw łączonych lub małej masie tworzywa (zgrzewanie tarciowe, drganiowe,pojemnościowe, ultradźwiękowe lub indukcyjne)
