Wytłaczanie to ciągły proces otrzymania wyrobów lub półwyrobów (w postaci profilów, płyt lub folii) z tworzyw polimerowych, polegający na uplastycznieniu materiału w układzie uplastyczniającym wytłaczarki, a następnie jego ukształtowaniu poprzez wyciskanie przez odpowiednio ukształtowany ustnik, znajdujący się w głowicy. Osiąga się przy tym wydajności powyżej 1000 kg/h. Jako materiał wyjściowy stosuje się tworzywa w postaci granulatu, proszku, płatków lub wiórów.
Typowa wytłaczarka laboratoryjna
Typowa wytłaczarka zbudowana jest z:
1. układu uplastyczniającego (zasobnik, cylinder, ślimak, elementy grzejne na cylindrze, elementy chłodzące na cylindrze w obszarze zasobnika),
2. układu formującego (narzędzie - głowica zakończona ustnikiem),
3. układu napędowego (silnik, przekładnie),
4. układu sterowania.
Jednoślimakowa wytłaczarka laboratoryjna pracująca w Laboratorium Tworzyw Sztucznych PWr.
